PADRE JAREK

Maryjne sanktuarium w Pompejach, osławione blokowisko Scampia, więzienie noszące imię jednej z ofiar mafii oraz katedra strzegąca słynnej relikwii św. Januarego – to niektóre punkty papieskiej wizyty w Neapolu. Franciszek spędził tam cały dzisiejszy dzień.

Ojciec Święty z samego rana wyruszył śmigłowcem z Watykanu. Zanim dotarł do Neapolu, najpierw odwiedził sanktuarium Matki Bożej Różańcowej w Pompejach. Miasteczko położone u podnóża Wezuwiusza znane jest przede wszystkim z wykopalisk archeologicznych, jednak znajduje się tam również papieska bazylika-sanktuarium, będąca zarazem katedrą prałatury terytorialnej. Przed cudownym obrazem Matki Bożej Różańcowej Ojciec Święty odmówił modlitwę autorstwa bł. Bartolo Longo, założyciela sanktuarium:

„Matko i wzorze Kościoła, Ty jesteś przewodniczką i pewnym oparciem. Daj jedno serce i jednego ducha nam, czyniąc z nas silny lud pielgrzymujący ku niebieskiej ojczyźnie. Powierzamy Ci nasze nędze, tak wiele dróg nienawiści i krwi, dawnych i nowych form ubóstwa, a przede wszystkim nasz grzech. Powierzamy się Tobie, Matko miłosierdzia: wyjednaj nam Boże przebaczenie, pomóż nam budować świat według Twego macierzyńskiego serca”.

Po spotkaniu z gospodarzami sanktuarium i krótkiej modlitwie ze zgromadzonymi na zewnątrz wiernymi Franciszek odleciał śmigłowcem do Neapolu.

  Papież na peryferiach Neapolu

„Problem to nie tylko co jeść, ale jest on poważniejszy – zaznaczył Franciszek. – Polega na tym, że nie ma się możliwości przyniesienia chleba do domu, zarobienia na niego! A kiedy nie zarabia się na chleb, traci się godność! Ten brak pracy okrada nas z godności. Musimy to zwalczać, bronić naszej godności jako obywateli, ludzi, kobiet, młodzieży. To jest dramat naszych czasów”.

Papież zwrócił uwagę na wykorzystywanie ludzi szukających zatrudnienia. Oferuje się im pracę mało płatną, kilkunastogodzinną i bez ubezpieczeń społecznych, mówiąc: „A jeżeli ci się nie podoba, zobacz, ilu ludzi czeka już na nią w kolejce!”. Taki szantaż i pracę „na czarno” Franciszek nazwał niewolnictwem i nieludzkim, niechrześcijańskim wyzyskiem. Podjął z kolei wspomnianą w wypowiedzi sędziego sprawę deprawacji i korupcji, którą w języku włoskim określa się tym samym słowem, co rozkład psującego się mięsa. Przestrzegł, że pokusa robienia łatwych interesów, przestępczości, wyzyskiwania ludzi grozi wszystkim. Zakończył jednak odwołaniem się do nadziei, która daje Neapolowi siłę, by powstać:

„Jej korzenie wyrastają z samej duszy neapolitańczyków, przede wszystkim z ich radości i religijności, z ich pobożności! Życzę wam, byście mieli odwagę iść naprzód z tą radością, z tymi korzeniami. Odwagę niesienia tej nadziei, nie okradania z niej nigdy nikogo, pójścia drogą dobra, a nie zła; otwarcia na wszystkich, którzy przybywają do Neapolu. Z jakiegokolwiek kraju pochodzą, wszyscy oni są neapolitańczykami. Niech uczą się gwary neapolitańskiej, która brzmi tak słodko i pięknie! [Miejcie odwagę] szukania źródeł pracy, aby wszyscy mogli z godnością przynosić chleb do domu. I [miejcie odwagę] iść naprzód z oczyszczaniem własnej duszy, miasta, społeczeństwa, aby nie czuć ich było zepsuciem!” – powiedział Papież.

„Jesteśmy wezwani do pójścia, do opuszczenia własnej zagrody i do niesienia wszystkim z zapałem serca miłosierdzia, czułości, Bożej przyjaźni – przypomniał Ojciec Święty. To jest zadanie dla wszystkich, ale przede wszystkim dla was kapłanów: nieść miłosierdzie. Nieść przebaczenie. Nieść radość. W sakramentach i w słuchaniu. Aby lud Boży mógł znaleźć w was ludzi miłosierdzia na wzór Jezusa. Równocześnie niech każda parafia i każda instytucja kościelna stanie się sanktuarium dla tych, którzy szukają Boga, i gościnnym domem dla ubogich, starszych i potrzebujących. Wyjść i przyjąć: tak bije serce Matki Kościoła i wszystkich jego dzieci. Idź, przyjmuj! Idź, szukaj! Idź, nieś miłość, miłosierdzie, czułość”.

Ojciec Święty zauważył też towarzyszące liturgii hasło „Torować drogę nadziei”. Stwierdził, że koresponduje ono z obecnymi przygotowaniami do Świąt Wielkanocnych. Dlatego Franciszek zaapelował zwłaszcza do młodych, by otworzyli się na moc Chrystusa Zmartwychwstałego, która daje nowe życie także ich miastu.

„Drodzy neapolitańczycy, torujcie drogę nadziei i nie dajcie sobie ukraść nadziei! – zaapelował Papież. – Nie poddawajcie się pokusie łatwych pieniędzy lub nieuczciwych zysków. To jest taki «chleb na dzisiaj, a głód na jutro», który nic ci nie przyniesie. Stanowczo reagujcie na organizacje, które wykorzystują i korumpują młodych, biednych i słabych poprzez cyniczny handel narkotykami czy inne przestępstwa. Nie dajcie sobie ukraść nadziei! Nie pozwólcie, by wasza młodzież była wykorzystywana przez takich ludzi! Niech korupcja i przestępczość nie oszpecają oblicza tego pięknego miasta! Co więcej, niech nie oszpecają radości waszego neapolitańskiego serca!”

W papieskiej homilii nie zabrakło też bezpośredniego apelu do sprawców nieszczęść:

„Przestępcom i wszystkim ich wspólnikom ja dzisiaj pokornie jak brat powtarzam: nawróćcie się na miłość i sprawiedliwość! – powiedział Ojciec Święty. – Pozwólcie, by odnalazło was Boże miłosierdzie! Wiedzcie, że Jezus was szuka, by was objąć i bardziej umiłować. Dzięki łasce Boga, który wszystko i zawsze przebacza, można powrócić do uczciwego życia. Proszą was o to także łzy matek Neapolu, zmieszane z łzami Maryi, Niebieskiej Matki przyzywanej w Piedigrotta i w tak wielu kościołach Neapolu. Niech te łzy zwyciężą zatwardziałość serc i zaprowadzą wszystkich z powrotem na drogę dobra”.